Schuilwerken
In november 2023 won Soek Zwamborn de Kunstlijn Jury Prijs. Nu is er een nieuwe installatie van Soek te zien in Kunst Centrum Haarlem. In deze installatie is ook het prijswinnende werk van Soek te zien dat in de Kunstlijn Overzichtstentoonstelling in onze galerie hing.
Jessica Belles, programma directeur van Museum van de Geest én een van de juryleden, zei toen over het werk van Soek: Ik hou van werk dat de ruimte vult en beweegt en verhalen vertelt. Ik ben nieuwsgierig naar wat hij wil zeggen. Iedere keer als de wind waait zie je iets anders. Waar kijk je naar? Ik zie verschillende beelden en het maakt me nieuwsgierig naar wat erachter zit. Sterk werk. Ik werd ernaar toegetrokken. Valt op maakt nieuwsgierig, het voelt als een persoonlijk werk.
De tentoonstelling werd op zaterdag 13 april geopend door Anne Mul, directeur/curator Nieuwe Vide Artspace en Broedplaats en was te zien tot 8 juni 2024.
Een installatie
De nieuwe installatie van Soek bestaat uit nieuwoud werk. Zijn tekeningen en teksten werden ooit direct op kleding gezet. Dat is een manier om ze de straat op te krijgen. Eerder gemaakte borduursels zijn met knipwerk verwerkt tot nieuwe kunstwerken. Het enige dat Soek nu nodig had was een schaar. Soek zegt daarover: ‘Met knipwerken haal ik de geborduurde tekeningen terug naar zelfstandig werk. Door ze als hangend object, soft sculpture, te tonen wordt zowel buiten- als binnenkant zichtbaar. Daarmee wordt de eigenlijke tekening meer of minder verhuld. Ze schuilen, verschuilen zich: Schuilwerken‘.
Naast een aantal nieuwoude kleinere, hangende schuilwerken, laat Soek een nieuw knipwerk zien: een groot wit satijnen doek met een uitgeknipte tekst. De tekst, geïnspireerd op encyclopedie-tekst, gaat over Uranus in zijn verschillende betekenissen. Daar tegenover hangt een bewerkte foto met een figuur die uit het raam omhoog kijkt. Het is een klein universum op de eerste etage van het Kunst Centrum Haarlem.
Stoffen: tekenen & borduren
Soek vindt niets fijner dan met stoffen bezig zijn, zijdezacht, stug of raspend, ze met je vingers en huid te voelen. Een gangbaar idee is dat kleding laat zien wie je bent. Als Soek rondkijkt op straat ziet hij wat anders. Ik zie massa, veel van hetzelfde. Het is eerder: kleding bedekt en verhult. Je kan je erin verschuilen, opgaan in de groep.
Ik werk overwegend met textiel, waarbij ik tekenen en borduren het meest gebruik. Al vroeg had ik belangstelling voor stoffen. Als kind hielp ik mijn moeder bij het naaien van kleren. Patronen raderen, spelden, stof knippen, rijgen. Ik vond het allemaal fascinerend. Zij was alleen bezig met de praktische kant, kleren voor haar vele kinderen. Ik leerde mijn eigen broeken en jasjes maken. Versiering door borduren, daar had ze geen tijd voor. Zelf heb ik veel plezier in juist dat borduren, al heb ik geen geduld voor zeg maar gewone kruissteekjes. Zo precies en gelijkmatig als dat moet, dat kan ik niet. Ik ben meer een tekenaar. Ik teken op stof en zoek van daaruit verder met naald en draad. Ik werk nu meer en meer met grote lappen, liefst dunne en doorschijnende stoffen. Vitrage als ondergrond, daar kan je grotere tekeningen op te zetten. Naast tekeningen gebruik ik tekst, geborduurd of uitgeknipt. Het vraagt veel tijd. Stof wordt er extra kwetsbaar door, juist waar ik van hou. Het werkt zo anders dan het stuggere en ook wel snel scheurende papier. Het liefst bouw ik daarna met dit fragiele, tere en zachte materiaal installaties, waarin het gecombineerd wordt met fotografie.
De inspiratie voor mijn werk vind ik in de plek waar mijn werk te zien zal zijn of waar ik het het liefst zou zien, in de literatuur, de mythologie, het heelal waarvan wij slechts een klein stukje bezetten en het verleden. Mijn naam soek komt van sukh, een naam die ik in India kreeg toen ik daar woonde. Niet zeker wetend of ik als kunstenaar deel van de wereld uit maak of be- dan wel toeschouwer ben, zoekende met schaar, naald en draad in stof, past deze naam me: soek (Zwamborn).
Bekijk ook de website van Soek Zwamborn